Bergbeklimmen

Ga direct naar de inhoud, het zoekveld of het hoofdmenu.

Bergbeklimmen

Werkstukken en spreekbeurten

Basisschool groep 5-6
Basisschool groep 7-8
Voortgezet onderwijs klas 1-2

Bergbeklimmen is een sport die gevaarlijk kan zijn. Vooral het beklimmen van hoge bergen is niet zonder risico.

Bergbeklimmen

Bergbeklimmen is een zware sport. Het is een sport waar gevaar aan is verbonden. Zo’n sport wordt ook wel een extreme sport genoemd. Een bergbeklimmer beklimt hoge en moeilijke bergen. Bergbeklimmen wordt ook wel alpinisme genoemd. Onder bergbeklimmen wordt ook rotsklimmen en ijsklimmen verstaan.

Op weg naar de top

Bergbeklimmen is een activiteit die niet zonder risico is. Het is lichamelijk zwaar en je moet verstand hebben van klimmaterialen en -technieken. Je kunt dus niet zomaar een berg gaan beklimmen. Je moet eerst oefenen en trainen. Om te beginnen kun je bijvoorbeeld les nemen in een indoor klimzaal. Daar kun je oefenen op een klimwand met grepen die je kunt vastpakken en waarop je met je voeten kunt steunen. Je zit vast aan een touw en beneden staat iemand die ervoor zorgt dat je niet kunt vallen. Dat noem je zekeren. Als je het klimmen onder de knie hebt, kun je ook jezelf zekeren. Een bergbeklimmer kan ook oefenen op bergen of rotsen die niet heel steil of hoog zijn. Ervaren bergbeklimmers vinden het vaak een uitdaging om verschillende, vaak hoge bergen te beklimmen.

De uitrusting van een bergbeklimmer

Goed materiaal is belangrijk voor een bergbeklimmer. Hij heeft in elk geval nodig: geschikte kleding en klimschoenen, een klimgordel, zekeringsmateriaal, touwen en allerlei speciale haken. Voor ijsklimmen heeft hij ook een ijsbijl en stijgijzers nodig. Dat zijn zolen met pinnen die hij onder zijn schoenen kan binden voor grip in het ijs. Rotsbeklimmers hebben vaak een helm op, omdat er stukken gesteente kunnen vallen. Het beklimmen van een grote berg, heet een expeditie. Een expeditie kan meerdere dagen of zelfs weken duren. Dan moet de bergbeklimmer ook eten, drinken en kampeerspullen bij zich hebben. Als hij heel hoog gaat klimmen heeft hij ook een zuurstoffles nodig.

De Mount Everest

In Nederland zijn geen hoge bergen. Voor hoge bergen gaan bergbeklimmers naar landen zoals Oostenrijk, Zwitserland, Frankrijk en Italië. De Mont Blanc is een bekende berg in de Alpen in Europa die veel beklommen wordt. De K2 is de op één na hoogste berg ter wereld. Veel bergbeklimmers zeggen dat dit de moeilijkste berg is om te beklimmen. De hoogste is de 8848 meter hoge Mount Everest. Die ligt op de grens van Nepal en Tibet in Azië.

Bergen zoals de K2 en de Mount Everest kun je alleen beklimmen als je een heel goede bergbeklimmer bent, en ook dan is het nog erg gevaarlijk. De bergen zijn bedekt met sneeuw en ijs en het is er heel koud. Hoe hoger de bergbeklimmer komt, hoe minder zuurstof er is om te ademen. De kans op een ongeluk is groot. De bergbeklimmer kan bijvoorbeeld door gladheid of een verkeerde beweging in een afgrond vallen of ondergesneeuwd raken door een lawine. Ook kan hij overlijden aan onderkoeling of hoogteziekte. Op de Mount Everest zijn meer dan 200 bergbeklimmers overleden. Het is dus een bijzonder knappe prestatie als een bergbeklimmer de top gehaald heeft en weer veilig beneden komt. De jongste persoon die ooit de top van de Mount Everest heeft bereikt, was 13 jaar.

Thema: Sport en vrije tijd
Niveau: Voortgezet onderwijs klas 1-2